ค้นคำว่า กฐิน ในพจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์

กฐิน แปล ว่า  กฐิน” ตามความหมาย ของพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ ศ 2493 คือ “ผ้าที่ถวายพระซึ่งจำพรรษาแล้ว” การทอดกฐิน ก็คือการน้ำผ้ากฐินไปวางไว้ต่อหน้าสงฆ์ ซึ่งมีจำนวนอย่างน้อย 5 รูป  กราน เป็นภาษาเขมร แปลว่า ขึง คือทำให้ตึง กฐิน เป็นภาษาบาลี แปลว่า ไม้สะดึง กรานกฐิน ก็คือ ขึงไม้สะดึง คือเอาผ้าที่จะเย็บเป็นจีวรเข้าขึงที่ไม้สะดึง

คำนาม แก้ไข กฐิน ผ้าที่ทายกถวายแก่ภิกษุผู้อยู่จำพรรษา; ไม้สะดึง; การทำบุญในเทศกาลหรือฤดูตั้งแต่แรม 1 ค่ำ เดือน 11 ถึงกลางเดือน 12 คำประสม แก้ไข · กฐินกาล · กฐินทาน · กฐินหลวง กฐินทาน การทอดกฐิน, การถวายผ้ากฐิน คือการที่คฤหัสถ์ผู้ศรัทธาหรือแม้ภิกษุสามเณร นำผ้าไปถวายแก่สงฆ์ผู้จำพรรษาแล้ว ณ วัดใดวัดหนึ่ง เพื่อทำเป็นผ้ากฐิน เรียกสามัญว่า ทอดกฐิน (นอกจากผ้ากฐินแล้วปัจจุบันนิยมมี

กฐิน แปลว่า ไม้สะดึง คือ กรอบไม้ชนิดหนึ่งสำหรับขึงผ้าให้ตึง สะดวกแก่ การเย็บ ในสมัยโบราณเย็บผ้าต้องเอาไม้สะดึงมาขึงผ้าให้ตึงเสียก่อน แล้วจึงเย็บ เพราะช่างยังไม่มีความชำนาญเหมือนสมัยปัจจุบันนี้ กฐิน หมายถึง ไม้สะดึงผ้าที่ยกนำมาถวายแด่พระสงฆ์ผู้อยู่จำพรรษาแล้วที่เรียกเช่นนี้เพราะเวลาจะตัดใช้สะดึงทาบ การที่นำผ้าไปถวายเรียกว่า ทอดกฐิน การทอดกฐิน คือ การถวายผ้ากฐินแก่พระ