เหง้า - วิกิพีเดีย

เหง้า - พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ อ สอ เสถบุตร - เหง้า เหง้า, น ลำต้นที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด เช่น ขิง กระวาน ที่จมอยู่ใต้ดิน เหง้า, ต้นเดิม, ต้นวงศ์ เค้า ๑, เหง้า เช่น โคตรเค้าเหล่ากอ รากเหง้า, เหง้า, ลำต้นที่อยู่ในดินของพืชบางชนิด เช่น เหง้า เหง้าคืออะไร? เหง้าของพืช rizoma de una planta เหง้า มันเป็นลำต้นที่อยู่ต่ำกว่าระดับพื้นดินที่เติบโตในแนวนอนโดยปล่อยรากที่จะลงไปด้านล่างและยอดที่จะออกมาจากโหนดขึ้นไป

เหง้า จำพวกต้น · จำพวกเถาเครือ · จำพวกหัวเหง้า · จำพวกผัก · พืชจำพวกหญ้า · เดือนมกราคม 2563 · เดือนกุมภาพันธ์ 2563 · เดือนมีนาคม 2563 · เดือนเมษายน 2563